HET IS ZO SIMPEL
Zijn we het het simpele niet een beetje verleerd in alle hectiek van het bestaan? Daarom een stukje tekst om het ingewikkelde van het simpele gewoon weer simpel te maken. Lees hier hoe je dat doet. Vijf jaar geleden kreeg ik een kaartje in mijn handen gedrukt van een coach. Laatst vond ik hem weer. Een kaartje met de woorden ‘Het is zo simpel’ zwart op wit gedrukt. Ik heb het meteen maar op mijn nachtkastje gezet. Elke nacht val ik nu in slaap met de veronderstelling dat alles in het leven zo simpel is. Het probleem is echter dat het woord Simpel mij sindsdien niet meer loslaat. Zoals je leest, schrijf ik het nu zelfs met een hoofdletter. Ga zelf maar eens na. Des te meer je nadenkt over het woord Simpel, des te meer je tot de conclusie komt dat het allemaal eigenlijk helemaal niet zo Simpel ís.
Zo bedacht ik mij ooit om een tamponfabriek te bouwen in Kenia zodat meer meisjes konden sporten. Ik schreef een ondernemingsplan en dit werd door mijn opleiding voorgelegd aan de Rabobank. Ik zie de beste man nog voorovergebogen zitten over het dikke plan tijdens mijn presentatie. Zijn feedback? Keep it stupid simple. Keep it stupid simple. Mijn fantasie en perfectionistische ik schrokken hier van en wisten niet goed wat ze ermee aanmoesten. Houd het verdomme Simpel, maar hoe dan meneer Rabobank?
Inmiddels weet ik dat het Simpele verdwijnt wanneer mijn gedachten haar overneemt. Kón ik maar uren als een bouwvakker tegen een hekje aanleunen, een sigaretje roken en wat fluiten. Kón ik maar achterover gezakt in een scootmobiel langs de kade rijden. Kon ik dat maar. Maar ik weet Simpelweg niet hoe ik dat kan doen als kampioen denker en analyticus. Daarbij heeft het woord Simpel in mijn beleving ook wel een negatieve klank. Wie Simpel is of denkt, is oenig, een idioot of dom. Niet mijn woorden overigens, maar afkomstig uit het woordenboek. Toch is het gek wanneer ik iemand hoor zeggen een Simpel bestaan te leven, ik hier een stuk positiever gevoel bij krijg. Ik zie een hutje op de hei voor me met een eigen moestuin. Geen ruis van de stad of invloeden vanuit de media, maar gewoon zuiver en ja Simpel geluk.
MANTRA
De tekst 'Het is zo Simpel' is tegenwoordig mijn mantra geworden. Want waar ik ook ben of kom word ik geconfronteerd met hoe ingewikkeld de dingen soms kunnen zijn. Sta ik zonder plan voor de schappen bij de Albert Heijn, word ik verleid om een of andere ingewikkeld gerecht van de week te gaan maken. Of wil ik een lekkere yoghurt kopen, heb ik de keuze uit een twintigtal soorten yoghurts. Wil ik een filmpje online kijken, zit ik vervolgens de hele avond alleen maar trailers te kijken en kijk ik uiteindelijk helemaal geen film. Loop ik de bieb binnen om een boek te huren, kom ik eruit met een drietal boeken die mij allemaal wel interessant lijken. Er is tegenwoordig zoveel keus. En dat maakt het niet echt Simpeler allemaal.
Des te vaker ik het zinnetje herhaal dat alles zo Simpel ís, des te meer het mij terugbrengt bij de essentie, de bron, de kern, of hoe je het ook noemen wilt. Het hoeft namelijk toch niet allemaal zo ingewikkeld te zijn? Nog beter: ik hoef het toch allemaal niet zo gecompliceerd voor mijzelf te maken? En dan heb ik het bij ‘het’ over de breedste zin van het woord. Ik hoef helemaal niet die mega gezonde yoghurt te eten waar iedereen het over heeft. Ik hoef helemaal niet diezelfde soort schoenen te kopen waar iedereen oploopt. Ik hoef helemaal niet die film te kijken waar de media lovend over is. Ik hoef helemaal niet zo online te zijn zoals de rest. Ik hoef dat allemaal écht niet.
TERUG NAAR DE EENVOUD
Ik geef toe dat de tijd waar we nu door Corona inleven, ook wel wat Simpel kan aanvoelen. Veel dingen mogen niet of in beperkte vorm. Maar zie wat er gebeurt vanuit dit Simpele: de hele situatie wordt rete ingewikkeld voor mensen. Een leven zonder duizend sociale activiteiten in één week roept vragen op. Het geeft het gevoel het er niet écht toe kunnen doen. Een gebrek aan zingeving. De verbinding met de ander missen. En dat is natuurlijk heel logisch. Maar denk dit angstige gedachtengoed eens om? Er ontstaat door al dat niet mogen ook heel veel ruimte om je Simpelweg te richten op een paar dingen. Ruimte om weer overzicht te krijgen en structuur aan te brengen. Corona geeft ons een ticket om back to the basic te gaan. Even weer terug naar de eenvoud.
Bij die woorden krijg ik een kriebel in mijn buik. Het is inderdaad eigenlijk zo Simpel. We zijn het ons alleen allemaal verleerd om onszelf af te vragen wat onze eigen basis is. We hebben ons aangekleed met al dat verwacht van ons wordt; we zijn het niet meer gewend om naakt te kijken naar wat er is. Ook daar krijg ik een kriebel van in mijn buik. Naakt zijn. Een leeg schilderdoek waar met slechts 3 soorten kleuren op getekend mag worden. In mijn geval de kleuren van "slechts" werken, sporten en het oppakken van oude hobby’s. Een Simpel bestaan. Ik weet niet hoe het bij jou zit, maar stiekem had ik altijd de wens om hier als collectief eens goed bij stil te staan.
Ik daag je dan ook graag uit deze week. Welke 3 kleuren krijgen jouw aandacht op het lege schildersdoek (in lekentaal: welke dingen krijgen jouw focus? Is dat werk? Gezond eten? Lekker bewegen?). En welke andere kleuren laat je voor even in de tekendoos (in lekentaal: welke moetjes laat je voor nu even helemaal links liggen?).
Mijn tip: ga eens voor de makkelijke weg en herinner je jezelf eraan niet te moeilijk te denken of het te maken. Wanneer je dit jezelf kan toestaan, is alles inderdaad verdomde simpel. Ik moet denk ik toch nog eens die man van de Rabobank contacten..
PS. Ik kan je deze docu van Jan Terlouw ook heel erg aanraden! Skip door naar het stukje van minuut 7:40 tot 10:30 en krijg in een paar zinnen duidelijk waar het in het leven eigenlijk écht om hoort te gaan.
Automatisch een inspirerend/leuk/boeiend artikel in je postvak ontvangen?
Deel jouw e-mailadres nu hier!